سلام.
یک سوالی داشتم ، این سوال به ذهنم رسیده بود که:
“فرض میکنیم که البته این فرض محال است خب بر فرض ما قدرت بینایی بینهایتی داشته باشیم یعنی هر چیزی که وجود داشته باشد محدودیتی با دید ما ندارد خب با این فرض بار دیگر فرض کنید که بر روی کره زمین هستیم که هیچ جسمی روی آن نیست یعنی خالیه خالی که چشم ما همه چیز را ببیند خب حال یه سوال: با این فرایض یا فرضها اگر به روبروی خود نگاه کنیم آیا پشت خودمان را خواهیم دید ؟
و البته اگر قادر باشیم روبرو را نگاه کنیم زمین آیا بازهم به صورت یک خط راست دیده میشود یا به صورت ….
با خودم گفتم که شاید ربطی به مثلا نظریه های انیشتن داشته باشد به هرحال گفتم مطرح کنم
ممنونم که خوندید منتظر جواب شما هستم
آیا سوال جواب دارد ؟
در واقع فرایض شما از حیطه علم فیزیک خارج است و وارد حیطه علم متافیزیک و فلسفه ماده می شود با این حال مغز انسان مانند جعبه ایست که چهار عنصر مهم زمان و مکان و انرژی و ماده در آن تداعی پیدا کرده و قدرت تحلیل خارج از این محدوده را ندارد حتی صفت بی نهایت و محدود فقط در ذهن ما وجود دارد ما نمی توانیم در جهان مادی چیزی به اسم بی نهایت را ببینیم یا احساس کنیم و اگر منظورتان از خالی بودن همان عدم است باید بدانید که وجود نمی تواند وارد محدوده عدم شود زیرا در تضاد یکدیگرند و در واقع جهان فرضی شما از عدم و وجود تشکیل شده که همچین چیزی محال و غیرقابل تصور است پس باید گفت که سوال شما هیچ جوابی ندارد.
اگر تمام فرضیاتی که فرمودید وجود داشته باشه هم نمی توانیم پشت سر خود را ببینم. کره زمین گرد هست و اگر سطح کره زمین خالی از هر گونه پستی و بلندی باشد پس از یک نقطه به بعد ما دیگه سطح زمین را نمی بینیم بلکه فضا را خواهیم دید. اما اگر کره زمینه مسطح باشه و هیچ مانعی از جمله پستی و بلندی، قدرت چشم، آلودگی های محیطی و … وجود نداشته باشد امکان مشاهده پشت سر انسان توسط خودش وجود خواهد داشت.