ما رنگ ها را به دلیل اینکه نور به چشمان ما بازتاب می شود می بینیم. معمولا اگر جسمی بتواند تمام پرتو های نور را منعکس کند ما رنگ سفید را خواهیم دید. با این حال زمانی که ما رنگ های مختلفی را می بینیم می دانیم که این به این دلیل می باشد که تنها بخشی از طیف نور مرئی به سمت چشم ما منعکس می شود و مابقی توسط اجسام دیگر جذب می شوند.
این پدیده بر روی زمین دلیل آبی بودن آسمان و سفیدی ابرها را اثبات می کند. به دلیل تفاوت در چگونگی انکسار و بازتاب نور توسط ملکول های هوا هر جسم رنگی منحصر به فرد دارد. اما این پدیده در فضا اتفاق نمی افتد. از آنجا که فضا یک خلاء کامل است تنها چیزی که می تواند از طریق آن بدون واسطه ای عبور کند نور می باشد. نور طبیعی مسیر مستقیمی را دنبال می کند بنابراین اگر پرتو های نور توسط اشیائی همچون ماهواره ها و ماهواره های طبیعی منعکس نشود توسط فضا جذب (در اینجا جذب به معنای بازتاب نشدن پرتو های نور به سمت چشم ما می باشد) خواهند شد. این پدیده همچنین دلیل اینکه ما چگونه می توانیم انبوهی از گاز های نامرئی یا همان سحابی ها را ببینیم توضیح می دهد.
ما هوایی را که در جلویمان است را نمی توانیم ببینیم درست است؟
دلیل این موضوع این است که در سحابی و کهکشان ها گاز ها و گرد و غبار نور ستاره های نزدیکشان را منعکس می کنند. اما اگر بتوانیم وارد یک سحابی بشویم گازها به اندازه ای که اکنون آنها را می بینیم قابل مشاهده نخواهند بود.
سرانجام ما فضا را سیاه می بینیم زیرا تعداد بسیار کمی ملکول در فضا وجود دارند که بتوانند مانند اتمسفر زمین پرتو های نور را منعکس یا پراکنده کنند.
از آنجایی که نور در مسر مستقیم حرکت می کند به نظر می رسد که نور توسط فضاهایی خالی و خلاء در فضا جذب می شود. در غیر اینصورت فضا را نیز مانند آسمان روی زمین می دیدم.
سوال علمی دارید؟ پرسش علمی خود را مطرح کنید و علم خود را افزایش دهید.
ممنون…
اما اگر این مطالبی که اعلام کردید صحیح باشد، پس چطوری از فضای اطراف زمین کهکشانهای دور رو رصد میکنند؟ (البته از روی زمین هم میشه تا حد زیادی رصد کرد!)
امید جان سلام
در این مطلب منظور ما از جذب شدن نور “بازتاب نشدن پرتو های نور به سمت چشم ما می باشد” یعنی نور به صورت مستقیم مسیرش را دنبال می کند و هیچ انکسار نوری رخ نمی دهد پس به همین دلیل فضا به رنگ سیاه دیده می شود.
اما در مورد سوالتون که گفته بودید “پس چطوری از فضای اطراف زمین کهکشانهای دور رو رصد میکنند؟” باید بگم که چون در فضا آلودگی نوری, هوایی و در کل هیچ آلودگی(شاید در حد بسیار ناچیز وجود داشته باشد) وجود ندارد پس ما در فضا بهتر می توانیم رصد کنیم.
ممنون. اما احتمالن منظورم رو بد رسوندم.
در پاسخ به پاسخ شما…
آسمان فضا هم سیاه است چه آلودگی باشد توی جو زمین و چه نباشد، یعنی در حقیقت مسالهای که مطرح کردم من این نبود که چرا به خارج فضای جو میرویم!
مساله این بود که اگر چشم ما هیچ نوری نمیگیرد، پس چگونه است که دستگاهها آن نور را میگیرند؟
*پس نوری به ما میرسد. هر چند کوچک و ریز.*
در عین حال، به دلیل تعدد بسیار بسیار بالای کهکشانهایی که از زمین قابل رویتاند، تقریبن به هر نقطه از آسمون نگاه کنید، باید یک کهکشان در مسیر باشد. حالا «هر نقطه» واقعن شاید به معنی «هر نقطه» نباشد! اما حداقل باید هالههایی از نور (مانند آنچه در دیدن کهکشان راه شیری داریم) داشته باشیم.
اما چنین هالههایی هم در فضا دیده نمیشود!
“مساله این بود که اگر چشم ما هیچ نوری نمیگیرد، پس چگونه است که دستگاهها آن نور را میگیرند؟”
منظورم این بود که نور در مسیر خود هیچ جسم معلق یا گرد ریزی را نمی بیند و بدون اینکه تغییر مسیر دهد مسیر خود را به صورت مستقیم دنبال می کند. به همین خاطر است که فضا سیاه دیده می شود. نوری که از طرف ستاره ها یا سیارات دیگر به سوی چشم ما حرکت می کند مسر مستقیمی را دنبال می کنند پس فرقی نمی کند که با چشم آن را رصد کنیم یا با وسایل دیگر.
“تقریبن به هر نقطه از آسمون نگاه کنید، باید یک کهکشان در مسیر باشد. حالا «هر نقطه» واقعن شاید به معنی «هر نقطه» نباشد! اما حداقل باید هالههایی از نور (مانند آنچه در دیدن کهکشان راه شیری داریم) داشته باشیم.”
در کهکشان ها وضع فرق می کند زیرا در کهکشان ها “گرد غبارهای میان ستارهای که با نیروهای گرانشی به گرد هم آمدهاند” نیز وجود دارد که همین امر باعث انکسار نور می شود.”
عکسهایی که از خورشید از سطح ماه گرفته شده رو دیدید، درسته که اطرافش تاریکه، اما خود خورشید روشن است و نورش مستقیم به ما میرسه.
ضمن اینکه مهم نیست کهکشانها با چه متدی نور رو منعکس میکنند، به هر حال این نور به سمت ما میاد و ما میبینیمش…
حالا صحبت من اینه که تقریبن هر جای آسمون که نگاه کنی، یک کهکشان یا ستاره یا هر نوع منبع نوری در مسیر چشم ما قرار داره، پس آسمون باید روشن باشه!
«آسمون روشن» یعنی اینکه به هر جای آسمون نگاه کنی، یه نوری ببینی! و من میگم با توجع به میلیارد میلیارد کهکشانی که داریم، تقریبن «هر جای آسمون» نوری توش هست و چرا ما نمیبینیم!
خوب درسته ما میلیاردها کهکشان داریم که اکثر اون ها را می تونیم از زمین رصد کنیم. اما مسئله اینجاست که:
اولا فصله این کهکشان ها از همدیگر متفاوت است برخی از آنها به هم نزدیک و برخی بسیار دور هستند.
دوما فاصله این کهکشان ها با کهکشان ما متفاوت است. برخی از کهکشان ها به ما نزدیک و برخی دیگر دور هستند و البته همونطور که شما می دونید هر چه جسمی از ما دور تر باشه نور اون به ما با شدت کمتری می رسد و کم رنگتر دیده می شود.
دقیقن منظور من هم همین بود 🙂
پس با توجه به تعداد بسیار بسیار بسیار زیاد کهکشانها، حداقل بخشهایی از آسمان باید روشن باشد 🙂
امید جان همینطور هست. شما حتما بزرگترین تصویر آسمان شب را دیده اید در این تصویر به وضوح دیده می شود که بخشی هایی از آسمان تقریبا روشنایی کاملی دارند.
بسیار زیباست… اما بعید است که این تصویر رو با یک تلسکوپ عادی گرفته باشند.
این فیلم تمام چیزی است که من علاقه داشتم در ادامهی بحث بگویم 🙂
اhttp://www.youtube.com/watch?v=gxJ4M7tyLRE
این عکس با تلسکوپ گرفته نشده بلکه با دوربین حرفه ای نجومی گرفته شده است. اطلاعات بیشتر را اینجا می توانید بدست آورید.
در مورد ویدئو هم بگم که واقعا وبدئو جالبی بود اگر می تونستم دوبله می کردم و در اختیار دوستان قرار می دادم. تا جایی که من فهمیدم این ویدئو می خواست بگه که ما نور ستاره هایی که میلیون ها سال پیش شکل گرفته اند را می بینیم پس ممکن است در اوایل شکل گیری هستی ستاره های کمتری وجود داشته اند و در حال حاظر به دلیل فاصله زیاد ما با ستاره ها ما نور آنها را پس از مدت های طولانی می بینمیم و ستاره های که در حال حاظر تشکیل می شوند قابل روئیت نیستند. و اینکه در برابر ستاره ها سحابی هایی وجود دارند که این صحابی ها باعث می شوند تا نور ستاره ها را ما نبینیم اما با تلسکوپی مانند تلسکوپ هابل به صورت واضح تمام ستاره ها دیده شوند.
من این ویدئو را در اینجا آپلود کردم تا همه دوستان بتوانند از آن استفاده کنند
نه. به دلیل بیگبنگ و دور شدن ستارگان از هم و اثر داپلر، ستارگان شب با طول موج، ماورای قرمز به ما میرسد و با چشم غیرمسلح دیده نمیشوند!
هر چه ستاره (منبع نور) به ما نزدیک باشد، سرعت دور شدنش از ما کمتر است و برای همین با چشم دیده میشود، اما هر چه ستاره دورتر باشه، سرعت دور شدنش بیشتر است و طول موج نور ساطع شدهاش هم از دید ما بیشتر میشود.
سلام . لطفا میشود توضیح دهید اصولا چگونه نور به چشمان ما میرسد و چگونه میتوانیم رنگها را تشخیص دهیم. با تشکر فراوان
دوست عزیز سلام.
ابتدا این لینک را چک کنید اگر به جوابتون نرسیدید از طریق این لینک پرسش خودتون را در سامانه پرسش و پاسخ علمی دنوج مطرح کنید تا پاسخ شما داده شود.
آیا واقعا موجود فضایی به زمین سقوط کرده است؟ واینکه می فضا به دلیل ماده تاریکی سیاه است؟
یکی از دانشمندان حوزه ماده و انرژی تاریک میگفت (توی یک مستند علمی)ما این اسم ها رو روی این چیزها گذاشتیم چون چیز خاصی در موردشون نمیدونیم.منظور از تاریکی این نیست که سیاه باشن بلکه منظور اینه که هنوز نور علم روشون تابونده نشده که ماهیت و خواصشون برامون روشن باشه .در این حد میدونن در موردش که جاذبه اثر کمی روش داره و….