ستارگان به طور عمده از هیدروژن ساخته شده اند.تبدیل هیدروژن به هلیوم٬ سبب می شود ستارگان٬ مانند خورشید٬ نور و گرما تولید کنند. وقتی تمام سوخت هیدورژن یک ستاره بزرگ به اتمام می رسد٬ ستاره متلاشی می شود که به این انفجار و متلاشی شدن ستاره ابرنواختر(سوپرنوا) می گویند. آنچه که بعد از انفجار باقی می ماند٬ ستاره کوچکی است که پهنای آن فقط چند کیلومتر است و ستاره نوترونی نامیده می شود.مواد درون ستاره نوترونی به اندازه ای به یکدیگر فشرده شده اند که حتی وزن یک سر سوزن از آن برابر وزن یک ساختمان بزرگ است.
شکل سیاهچاله های فضایی از بیرون مانند یک جسم دایره ای شکل سیاه است که فقط چند کیلومتر پهنا دارد اما اگر داخل آن باشید به بزرگی یک جهان به نظر می رسد و هیچ چیز خارج از آن را نمی توانید ببینید.
سوال علمی دارید؟ پرسش علمی خود را مطرح کنید و علم خود را افزایش دهید.
سلام عالی بود ولی کاش بیشتر توضیح می دادید یه سوال دارم مگه ستاره ها بعد انفجار ابر نو اختری اگه به سیاهچاله تبدیل بشن مگه فقط تا شعاع شوارتزشیلد متراکم نمیشن؟ پس چه طور میگن که حجم سیاهچاله صفره و در نتیجه چگالی بینهایت داره؟