هیچکس٬ تا این زمان تعریف صحیحی از زمان ارائه نداده است٬ اما مردمان بسیاری وسایل گوناگونی را برای اندازگیری آن اختراع کرده اند.آنها ابتدا سال و ماه را با استفاده از پدیده های طبیعی که به طور منظم٬ اتفاق می افتد٬تقسیم بندی کردند(فصلها٬ و اندازه و شکل کره ماه).موقعیت خورشید در آسمان٬ وقت را به آنها نشان می داد.
به احتمال قوی٬ اولین ساعت های جهان توسط مصریان باستان اختراع شده و از نوع آفتابی بود.با حرکت ظاهری خورشید در آسمان ٬ سایه یک میله فلزس که در مرکز ساعت قرار داده شده بود٬ روی صفحه مدرج و دایره شکل اطراف می افتاد و زمان را نشان می داد.
اما این ساعت هنگام شب کاربردی نداشت٬ و در نتیجه راه های دیگری بدون استفاده از خورشید اختراع شد.یک نوع آن٬ ساعت شنی بود که از دو حباب شیشه ای وارونه روی هم ساخته شده٬ و شن از درون یک حباب به درون حباب دیگر ریخته می شد.این کار به طور دقیق یک ساعت به طول می انجامید.
ساعت های مکانیکی که توسط وزنه٬ کار می کردند در سده ۱۲۰۰ میلادی و ساعت های فنردار در قرن شانزدهم میلادی ساخته شد.در اوایل قرن هفدهم٬ ساعت پاندول دار اختراع شد که وقت را دقیقتر از قبل٬ نشان می داد.ساعت های امروزی٬ الکترونیکی هستند و بسیار دقیق کار می کنند.دانشمندان٬ به اندازه گیری هرچه دقیقتر زمان نیاز دارند پس آنها از ساعت های اتمی استفاده می کنند که دقت آنها یک ده میلیونیوم ثانیه است.
بر خلاف تصور ما زمان همیشه و در همه شرایط لزوما یکسان نیست.آلبرت انیشتین ثابت کرد که سرعت عبور زمان٬ با توجه به سرعت حرکت متغییر است.در یک جت ما فوق صوت٬ ساعت ها مقدار بسیار ناچیزی آهسته تر از روی زمین کار می کنند.این اختلاف کارکرد٬ تنها در صورتی محسوس است که در سفینه ای نشسته٬و باسرعتی نزدیک به نور حرکت کنیم.

سوال علمی دارید؟ پرسش علمی خود را مطرح کنید و علم خود را افزایش دهید.