دیافراگم دوربین از یک پرده تشکیل شده است که همانند مردمک چشم مقدار نور را کنترل می کند.این پرده هم مانند مسدود کننده تیغه ای از تیغه های فلز ساخته می شود و یک حلقه چرخنده که روی آن اعدادی درج شده این تیغه ها را تنظیم می کند و با چرخش به راست یا چپ سبب باز و بسته شدن آن می گردد.اعدادی که در مقابل یک شاخص ثابت می گذرند درجه های دیافراگم را نشان می دهند.

درجه های استاندارد دیافراگم به شکل زیر می باشند.

اعدادی که در بالا مشاهده می کنید از تقسیم فاصله کانونی عدسی به قطر دیافراگم به دست آمده است مثلا یک عدسی با فاصله کانونی ۵۰ میلی متر که دیافراگم آن در بازترین شکل ۲۵ میلیمتر قطر دارد دارای فراخی حداکثر f/2 خواهد بود.درجه های دیافراگم طوری محاسبه می شوند که اگر دیافراگم یک درجه بسته تر شود مقدار نوری که از آن می گذرد نصف و اگر یک درجه بازتر شود دو برابر خواهد شد.مثلا نوری که از دیافراگم f/11 میگذرد نصف f/8 و دو برابر f/16 است به طوری که در مورد درجه های مسدود کننده دیدیم در آنجا نیز چنین وصفی وجود دارد در نتیجه مقدار نوری که در سه وضعیت زیر به فیلم می رسد یکسان است.

در پست بعد به این سوال که هم اکنون در ذهن شما ایجاد شده است پاسخ می دهیم.

“در حالی که ما می توانیم با دیافراگم بازتر مدت زمان کوتاه تری به فیلم نور بدهیم و با سرعت بیشتری عکس بگیریم پس بستن دیافراگم که موجب کاهش سرعت می شود چه فایده و نتیجه ای می تواند داشته باشد؟”

سوال علمی دارید؟ پرسش علمی خود را مطرح کنید و علم خود را افزایش دهید.